Jeszcze kilka lat temu sztuczna inteligencja kojarzyła nam się głównie z rozpoznawaniem obrazów, generowaniem tekstu czy klasyfikacją danych. Dziś coraz częściej słyszymy o tzw. agentach AI (ang. AI agents) oraz systemach agentowych (ang. agentic AI). Choć brzmi podobnie, to nie jest to jednak to samo.
Agent AI, to system, który potrafi nie tylko analizować dane i odpowiadać na pytania, ale również podejmować decyzje, planować działania i wykonywać konkretne zadania w sposób autonomiczny. Taki agent wie, co chce osiągnąć, potrafi zaplanować kolejne kroki i wyciągać wnioski z tego, co się dzieje po drodze. Przypomina to nieco dobrze zaprogramowanego robota, który wie, jaki ma cel i potrafi go osiągnąć. Przykładem takiego działania może być dokonanie zakupów w sklepie internetowym. Użytkownik zleca zakupienie, dajmy na to, grilla ogrodowego i podaje jedynie widełki cenowe. Agent AI znajduje sklepy oferujące grille, dodaje grill do koszyka, wypełnia wszystkie pola włącznie z adresem dostawy i czeka jedynie na potwierdzenia użytkownika, który musi dokonać płatności. Na obecnym etapie agenci AI wymagają dozoru podczas newralgicznych etapów, bo jak coś pójdzie nie tak, to zamiast jednego grilla dostaniemy cały kontener do odbioru w porcie w Szczecinie.
Firma OpenAI w lipcu 2025 roku wprowadziła pilotażowy dostęp do agentów AI w ChatGPT dla użytkowników posiadających płatną subskrypcję. Jednak jak na razie jest to bardziej ciekawostka niż realnie pomocne narzędzie.
Z kolei systemy agentowe to określenie podejścia, w którym sztuczna inteligencja nie tylko może działać tak jak agent, ale zachowuje się w sposób intencjonalny, jakby miała ,,własną wolę’’. Nie jest to konkretny model, a raczej koncepcja, która mówi o tym, jak projektować sztuczną inteligencję, tak aby potrafiła działać w świecie w sposób przypominający człowieka. Taka sztuczna inteligencja nie tylko realizuje zadania, ale także rozumie ich kontekst, dostosowuje się, uczy na bieżąco i potrafi zmieniać strategię działania.
Reasumując agenci AI, to konkretne narzędzia działające w sposób autonomiczny, natomiast systemy agentowe, to rodzaj podejścia, ogólnego sposobu tworzenia systemów sztucznej inteligencji, które potrafią działać autonomiczne, celowo i umieją adoptować się do zmieniających czynników.
W praktyce oznacza to przejście od asystentów do współpracowników. Nie mówimy sztucznej inteligencji, aby zrobiła jedynie konkretną rzecz, ale dajemy jej cel, a ona sama decyduje, jak go osiągnąć.
Oczywiście, to wszystko nadal wymaga mnóstwa pracy, od dobrego zarządzania pamięcią roboczą (ang. context window), przez integrację z narzędziami zewnętrznymi, aż po bezpieczne środowisko wykonywania działań. Jednak kierunek rozwoju sztucznej inteligencji jest jasny: AI ma nie tylko myśleć, ale ma zacząć działać.
Czy to dobrze? Zobaczymy. Wszystko będzie zależało do tego jak dobrze zaprojektujemy AI i jakie mechanizmy bezpieczeństwa zastosujemy.